Na śląski Szlak Architektury Drewnianej składa się odcinek o długości tysiąca sześćdziesięciu kilometrów, na którym znajduje się aż dziewięćdziesiąt sześć różnej maści zabytków drewnianych. Wśród nich są przeróżne kościoły, karczmy, chałupy, skanseny, młyny czy też spichlerze. Oprócz trasy głównej szlaku, wyróżnia się także pięć pętli: beskidzką, pszczyńską, rybnicka, gliwicką i częstochowską. Trasa główna liczy trzysta dwadzieścia sześć kilometrów długości i obejmuje takie zabytki jak zlokalizowane w Bielsko Białej: XVII – wieczny Dom Tkacza, kościół św. Barbary z 1690 roku, kościół św. Walentego datowany na przełom XVI i XVII wieku znajdujący się w Bieruniu, kościół Jana Chrzciciela z 1593 roku mieszczący się w Brusieku, skansen Górnośląskiego Parku Etnograficznego w Chorzowie, ćkliwicki kościół św. Marcina, gliwicki kościół Wniebowzięcia NMP z 1493 roku a także drewniane budowle w Górze, Grzawie, Gwoździanach, Jeleśnej, Katowicach (Muzeum Archidiecezjalne), Koszęcinie, Lublińcu, Łodygowicach, Miedźnej, Paczynie, Poniszowicach, Pszczynie (skansen „Zagroda Wsi Pszczyńskiej”), Rachowicach, Rudzińcu, Sadowie, Sierakowicach, Sierotach, Starej Wsi, Zabrzu (kościół św. Jadwigi), Zacharzowicach oraz w Żywcu (Muzeum Miejskie). Długości pozostałych odmian szlaku wynoszą: sto trzynaście kilometrów pętli beskidzkiej, sto osiemdziesiąt kilometrów pętli częstochowskiej, sto pięćdziesiąt dziewięć kilometrów pętli gliwickiej, sto trzydzieści trzy kilometry pętli pszczyńskiej oraz sto dwadzieścia sześć kilometrów pętli rybnickiej.
Leave a Reply